– W przepięknej różnorodności charyzmatów chrześcijańskiego powołania odnówmy razem zobowiązanie do naśladowania Chrystusa posłusznego, ubogiego i czystego, aby dzięki naszemu świadectwu ewangelicznego życia, zajaśniał w naszej parafii oraz całym Kościele, Jezus Chrystus, światło wszystkich ludów i narodów – o. Ryszard Hoppe SVD, proboszcz chludowskiej parafii wezwał tutejszą wspólnotę Sióstr Służebnic Ducha Świętego i Zgromadzenia Słowa Bożego do odnowienia ślubów zakonnych. 2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego, zwane potocznie świętem Matki Bożej Gromnicznej, od 1997 r. obchodzony jest Światowy Dzień Życia Konsekrowanego.
Wspólnotę sióstr, zamieszkującą na terenie zespołu pałacowo-parkowego, gdzie mieści się Dom Misyjny św. Stanisława Kostki, tworzą obecnie trzy siostry: Rafaela, przełożona wspólnoty, Klara i Jadwiga. Z kolei w samym domu mieszka 9 zakonników: 8 kapłanów i jeden brat. Swoje święto rozpoczęli już od rana. O. Jan Wróblewski SVD, rektor Domu Misyjnego – na zaproszenie abp. ks. Stanisława Gądeckiego, metropolity poznańskiego – uczestniczył w uroczystej Mszy św. w poznańskiej katedrze. Przed południem konsekrowani, obecni w Chludowie w AD 2021, upamiętnili ten dzień na „rodzinnej” fotografii – ustawieni od najmłodszego do najstarszego.
Pod wieczór wraz z nowicjuszami i klerykiem przybyli do kościoła, aby w obecności wspólnoty parafian odnowić śluby zakonne. Najpierw wszyscy odmówili różaniec w intencji osób konsekrowanych. Uroczystej Mszy św., celebrowanej przez wszystkich kapłanów, przewodniczył o. Jan Wróblewski, który wygłosił okolicznościową homilię. Poświęcił ją w większości omówieniu kondycji i roli osób konsekrowanych w świecie, bazując na zapisach V i VI rozdziału Konstytucji dogmatycznej o Kościele „Lumen Gentium” (Światło narodów) z 1964 r., uchwalonej przez II Sobór Watykański.
Całe kazanie:
– Przybyliśmy tu – Siostry Służebnice Ducha Świętego i nasza wspólnota misjonarzy werbistów – aby podziękować Bogu za łaskę powołania do życia konsekrowanego – powiedział przed rozpoczęciem ślubowania o. rektor. – Z prośbą o jak najpiękniejsze świadectwo naszego życia tu w parafii i z podziękowaniem za wszystkich tych, którzy nas wspierają, którzy okazują nam życzliwość, którzy nam podpowiadają, jak lepiej żyć.
Odnowienie ślubów rozpoczęło wezwanie o. proboszcza:
Drogie Siostry i drodzy Współbracia, w dniu Ofiarowania Pańskiego w świątyni Jerozolimskiej, zapraszam Was do uwielbienia wspólnie ze Mną Pana za dar życia konsekrowanego, które przeżywane jest codziennie przez nas w naszej parafii w Chludowie. W przepięknej różnorodności charyzmatów chrześcijańskiego powołania odnówmy razem zobowiązanie do naśladowania Chrystusa posłusznego, ubogiego i czystego, aby dzięki naszemu świadectwu ewangelicznego życia, zajaśniał w naszej parafii oraz całym Kościele, Jezus Chrystus, światło wszystkich ludów i narodów.
Wierni prowadzeni przez scholę Ewy Gramsch-Bazan śpiewali „Magnificat, Magnificat anima mea Dominum” (Uwielbiaj, duszo moja Pana), a siostry i bracia modlili się, dziękując za rady ewangeliczne, które w Jezusie Chrystusie osiągnęły doskonałość i stały się wzorem do naśladowania: posłuszeństwo, ubóstwo i czystość.
Najpierw śluby odnowiły Siostry Służebnice Ducha Świętego, a po nich – zapaliwszy świece, jak podczas wcześniejszych ślubów – misjonarze werbiści. (teksty ślubów pod galerią zdjęć).
Kiedy Eucharystia dobiegała końca, grupa adoracyjna wręczyła osobom konsekrowanym białe róże. Ewa Kuleczka-Drzewiecka podziękowała wszystkim osobno: zakonnikom-kapłanom, siostrom, bratu Włodkowi i werbistowskiej młodzieży za ich obecność, posługę, gotowość do służby w Chludowie, a Bogu za ich powołanie i życzyła im obfitych łask. Wtedy zabrzmiało zwyczajowe „Życzymy, życzymy…”.
Na koniec Mszy św. siostry i misjonarze werbiści zaśpiewali hymn osób powołanych: „Pójdę, kędy mnie woła mój Bóg i mój Pan…”
Anna Kot
Fot. Franciszek Bąk, Filip Smoliński, Piotr Stopa
Na zdjęciu głównym o. Jan Musiał SVD
2 lutego Światowy Dzień Życia Konsekrowanego
Dzień ten ustanowił w 1997 roku święty papież Jan Paweł II, zachęcając do głębszej refleksji całego Kościoła nad darem życia poświęconego Bogu. Siostry i kapłani-zakonnicy, bracia zakonni, członkowie instytutów świeckich, stowarzyszeń życia apostolskiego, pustelnicy, dziewice i wdowy podobnie jak Jezus w świątyni Jerozolimskiej, ofiarowują swoje życie na wyłączną służbę Bogu. „Ofiarowanie Jezusa staje się wymowną ikoną całkowitego oddania własnego życia dla tych, którzy powołani są, aby odtworzyć w Kościele i w świecie, poprzez rady ewangeliczne «charakterystyczne przymioty Jezusa, dziewictwo, ubóstwo i posłuszeństwo»” – napisał w adhortacji „Vita consecrata” Jan Paweł II.
Tekst odnowienia ślubów zakonnych sióstr SSpS:
Święty, Trójjedyny Boże, przez chrzest święty powołałeś mnie do tej wspólnoty.
Jezus Chrystus stał się człowiekiem, aby wraz z nami iść drogą pielgrzymowania ziemskiego. Napełniony Duchem Świętym oddał siebie na zbawienie świata.
Przynaglona Twoją miłością i wezwaniem, mogłam wejść na drogę rad ewangelicznych i dążyć do ściślejszego naśladowania Twojego Syna Jezusa Chrystusa.
Spraw, abym wspaniałomyślnie odpowiadając na Twoje wezwanie wyrzekła się wszystkiego, co przeszkadzałoby mi „ być wszystkim dla wszystkich”. Uczyń mnie zdolna i gotową do całkowitego oddania się Tobie i służbie misyjnej Twojego Kościoła.
Dlatego ślubuję dziś na nowo, Tobie, Święty w Trójcy Jedyny Boże:
czystość, ubóstwo i posłuszeństwo
według Konstytucji naszego Zgromadzenia i przepisów Kościoła świętego.
Duchu Święty, uczyń mnie narzędziem Twego łaskawego działania, by wzrastało Królestwo i chwała Boża.
Maryjo, Dziewico i Matko, proś za mnie, abym żyła wiernie swoimi ślubami w mocy i radości Ducha Świętego. Amen.
Tekst odnowienia ślubów zakonnych misjonarzy SVD:
Wszechmogący wieczny Boże,
wdzięcznym sercem wyznaję,
że darem łaskawości Twojej
jest święta wiara katolicka,
którą mam szczęście wyznawać;
a dowodem Twej szczególnej miłości
jest życie zakonne,
do którego mnie powołałeś,
abym przez naśladowanie Chrystusa Pana,
pracował dla zbawienia ludzi.
Łaska Twoja kierując mną
przywiodła mnie do Zgromadzenia Słowa Bożego,
w którym złożyłem śluby zakonne,
całkowicie poświęcając się służbie Twojej.
Wprawdzie często okazywałem się niegodny tak wielkiej miłości,
lecz ufam łaskawości Twojej.
Ożywiony pragnieniem coraz wierniejszego służenia Tobie,
odnawiam złożone Ci śluby
wobec Najświętszej Maryi Panny
i wszystkich Patronów Zgromadzenia.
Ślubuję ci więc,
Ojcze, Synu i Duchu Święty,
żyć w czystości,
ubóstwie
i posłuszeństwie,
według Konstytucji Zgromadzenia Słowa Bożego.
Racz przyjąć, Panie, ofiarę moją
i udoskonalić ja swoją łaskawością i miłością.
Wzmocnij wolę moją,
abym mógł swej ofiary dopełnić czynem i prawdą.
Rozporządzaj mną teraz i w przyszłości.
Ciebie zaś, Dawco łask,
Duchu Święty Boże, błagam,
umocnij słabego ducha mojego
i uczyń mnie posłusznym i pokornym sługą Słowa Bożego.
Wszyscy Aniołowie i święci Boży,
wspomagajcie mnie,
abym wiernie tego dochował aż do śmierci.
Amen.